Rechter wijst ontslag op cumulatiegrond af

Werkgever beschuldigde de werknemer van sabotage

De kantonrechter heeft voor het eerst een oordeel uitgesproken over een ontslag waar de i-grond of cumulatiegrond een rol speelde. Maar de rechter wees het verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst af.

De i-grond is ingevoerd onder de Wet arbeidsmarkt in balans (WAB) en maakt het voor de werkgever mogelijk om meerdere ontslaggronden met elkaar te combineren, zodat deze samen een ‘voldragen ontslaggrond’ kunnen vormen. Vandaar dat de i-grond ook wel de cumulatiegrond wordt genoemd. Denk bijvoorbeeld aan een combinatie van een verstoorde arbeidsverhouding en disfunctioneren. De kantonrechter zal een verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst op basis van één van deze ontslaggronden mogelijk niet voldoende vinden, maar een combinatie van deze gronden wel. Kort geleden is de eerste uitspraak over de i-grond gepubliceerd.

 

Werkgever beschuldigde de werknemer van sabotage

De zaak ging over een werkgever die de kantonrechter verzocht om de arbeidsovereenkomst van een werknemer te ontbinden op basis van verwijtbaar handelen (ontslaggrond e). De werknemer had twee officiële waarschuwingen gekregen vanwege onacceptabel gedrag. Ook werd de werknemer verdacht van sabotage van de producten die het bedrijf produceerde. Zou de rechter de ontbinding niet op de e-grond toewijzen, dan wilde de werkgever de werknemer ontslaan op basis van disfunctioneren (de d-grond), een verstoorde arbeidsverhouding (de g-grond) of een combinatie van deze omstandigheden (de i-grond).

 

Cumulatiegrond was niet voldoende toegelicht

 

De rechter oordeelde echter dat de werkgever de ontslaggronden verwijtbaar handelen, disfunctioneren en een verstoorde arbeidsverhouding onvoldoende kon onderbouwen. Ook een ontslag op basis van de i-grond vond de rechter niet gerechtvaardigd. De werkgever had namelijk nagelaten om de cumulatiegrond afzonderlijk toe te lichten. De kantonrechter vond het niet aan haar om de omstandigheden in het kader van de i-grond te verzamelen en zelfstandig te beoordelen of dit voldoende was voor een voldragen i-grond. Maar zelfs als de werkgever de i-grond wel had toegelicht, had hij geen kans gemaakt. De rechter oordeelde dat geen enkele afzonderlijke ontslaggrond voldragen, of bijna voldragen, was.
Rechtbank Noord-Holland, 17 februari 2020, ECLI (verkort): 1036